عفونت های منتقله از راه جنسی STI

عفونت های منتقله ازراه جنسی STI  ارگانیسم های متنوعی را در بر می گیرند و در طول هزاران سال در انسان ها ایجاد  عفونت کرده اند. شناسایی آن به علت ذات چند شکلی و علائم گوناگون دشوار است. تشخیص و درمان STI   به خاطر دید جامعه و تعلل کادر درمانی و بیمار در صحبت کردن در مورد مسائل جنسی و انتقال آن دشوار است.

تشخیص باید براساس شرح حال دقیق باتوجه ویژه به مسائل جنسی و رفتارهای جنسی، معاینه فیزیکی و یافته های آزمایشگاهی در صورت نیاز باشد. طرز تفکر حرفه ای و محترمانه متخصص زنان و زایمان و جراح زیبایی برای یافتن شرح حال کاملی از STI لازم است. بیماران معمولا رفتارهای پرخطر را انکار می کنند و همچنین رفتارهای پرخطر را دست کم می گیرند. تشخیص STI  باید براساس ترکیبی از شرح حال معاینه و تست های تشخیصی باشد.

شرح حال دقیق جنسی باید از تمام بیمارانی که مشکوک به STI  هستند، گرفته شود. آن ها باید اطلاعاتی که برای تشخیص صحیح و مدیریت STI  لازم است را ارائه دهند. این شرح حال باید شامل ترجیح فرد نسبت به شریک جنسی مرد یا زن، تعداد شرکای اصلی و فرعی و روابط بدون تکرار مجدد و استفاده از کاندوم ها، داروها و الکل بشود.

شرح حال شریک باید واضح باشد و علائم و تشخیص STI  در وی نیز صورت گیرد. در صورت نیاز، مشاوره و آموزش باید صورت گیرد. روش های جلوگیری شامل نداشتن رابطه، تست های مکرر، بیان ابتلا به STI  به شریکان جنسی، تغییر رفتار(اجتناب از رابطه جنسی پرخطر)، استفاده از کاندوم و درمان های پیشگیرانه بعد از تماس است.

به خاطر ذات متنوع STI  طبقه بندی آن در چند گروه اصلی لازم است. بین این گروه ها بخش های مشترک وجود دارد و قضاوت بالینی باید برای تشخیص صحیح STI  به کار گرفته شود.

برای مثال، عفونت های منتقله از راه جنسی STI که با یک زخم ظاهر شود ممکن است با یورتریت ایجاد شود. بسیاری از STIها بدون علامت هستند. زمانی که فرد یک STI  دارد باید سایر STI  ها را نیز در نظر گرفت. گروه های اصلی STI  ها یورتریت و سرویسیت، بیماری های زخم دهنده تناسلی و زگیل های تناسلی  هستند. تظاهرات افرادی که STI  دارند معمولا در یکی از این گروه ها می گنجد.

بیماری کلامیدیا

کلامیدیا شایع ترین عامل STI  باکتریال می باشد که توسط عفونتی ایجاد می شود که 30 تا 40 درصد یورتریت های غیرگنوکوکی و سرویسیت ها می باشد.

سن یک فاکتور مهم در این عارضه می باشد که بین 5 تا 10 درصد بین نوجوانان و بالغین جوان رخ می دهد. سایر ریسک فاکتورها شامل داشتن چندین شریک جنسی، داشتن رابطه جنسی حفاظت نشده و یا زندگی در شرایط اقتصادی بد است.

در مردان کلامیدیا به ندرت عارضه دارد. در خانم های کلامیدیا درمان نشده با عوارض احتمالی شدید همراهی دارد که از جمله آن ها عفونت التهابی مزمن لگن، بارداری خارج رحمی و نازایی است.

CDC به تمام خانم های دارای فعالیت جنسی دارای سن 35 یا جوان تر و سایر افراد در معرض خطر ابتلا به کلامیدیا یا توصیه  می کند که تحت نظر باشند. غربالگری باید برای افرادی که سابقه کلامیدیا یا سایر STI ها را دارند و یا چند شریک یا شریک جنسی جدید دارند و یا در ازای پول به رابطه جنسی می پردازند نیز در نظر گرفته شود. تمام خانم های باردار باید غربالگری شوند. مردان هم جنس گرا باید حداقل سالانه غربالگری شوند و در صورت وجود ریسک فاکتورهایی مثل داشتن چند شریک جنسی، غربالگری باید در دفعات بیشتری صورت گیرد. منطق غربالگری مردان پیشگیری از علامتدار است.

ممکن است کلامیدیا بدون علامت باشد. اما شایع ترین نشانه ها در آقایان یورتریت و در خانم ها سرویسیت ها نمایان شود. دوره کمون بین 7 تا 14 روز متغیر می باشد.

بیماری‌های منتقله را راه تماس جنسی ممکن است از راه تماس دستگاه تناسلی، دهان و پوست به شریک جنسی منتقل شوند. گاهی ممکن است این بیماری‌ها از طریق ترزیق سرنگ آلوده و یا از مادر باردار به جنین انتقال پیدا کند. تشخیص این بیماری توسط متخصص زنان و زایمان و جراح زیبایی اغلب از راه بیوپسی و یا تست آزمایشگاهی صورت می گیرد. درمان بستگی به شدت بیماری دارد اما معالجه شامل تجویز دارو و رژیم درمانی صورت خواهد گرفت. طول درمان بستگی به پیشرفت بالینی دارد اما معمولا بین 2 هفته طول می کشد.

سوالات متداول

*چه عواملی باعث انتقال عفونت های جنسی شوند؟

باکتری، ویروس و انگل از عوامل انتقال عفونت های جنسی هستند.

*بیماری‌های جنسی چه علائمی دارند؟

بیماری های جنسی علائم متفاوتی دارند که شامل موارد زیر می‌شوند:

• ترشحات اندام تناسلی
• زخم تناسلی
• التهاب واژن
• التهاب دهانه رحم
• زگیل
• تبخال
• سوزش مجرای ادراری

*چه بیماری‌هایی از راه برقراری رابطه جنسی بروز پیدا می‌کنند؟

سوزاک، کلامیدیا، تبخال تناسلی، سفلیس، ایدز و زگیل تناسلی بیماری‌هایی هستند که از راه برقراری رابطه جنسی منتقل می‌شوند.

*چگونه می‌توان از ابتلا به عفونت های جنسی پیشگیری کرد؟

بهترین روش برای پیشگیری از ابتلا به عفونت جنسی نداشتن رابطه‌ی جنسی است. در ادامه راه های پیشگیری از ابتلا به عفونت جنسی در صورت داشتن رابطه جنسی را برای شما مرور می‌کنیم:

• یک شریک جنسی ثابت داشته باشید و از داشتن بیش از یک شریک جنسی خودداری کنید.
• همیشه و به درستی از کاندوم استفاده کنید. به یاد داشته باشید که استفاده از کاندوم به طور کامل مانع ابتلا به بیماری های جنسی نمی‌شود اما تا حد زیادی از ابتلا به این بیماری ها پیشگیری می‌کند.
• از برقراری رابطه جنسی در دوران قاعدگی خودداری کنید.
• بعد از برقراری رابطه‌ی جنسی اندام تناسلی خود را با آب و صابون بشویید.
• از برقراری رابطه جنسی از راه مقعد جدا بپرهیزید.

*چگونه می‌توان عفونت منتقله از طریق رابطه جنسی را درمان کرد؟

معمولا برای درمان بیماری های باکتریایی آنتی بیوتیک تجویز می‌شود. بیماری های قارچی، ویروسی و جنسی درمان های خاص خود را دارند. بعضی از عفونت های جنسی به آسانی درمان می‌شوند اما درمان برخی از آنها پیچیده است. اگر عفونت های جنسی به موقع درمان نشوند خطر ابتلا به عفونت های جنسی در شما افزایش می‌یابد.

به یاد داشته باشید که در درمان بیماری های منتقله از راه روابط جنسی نیاز است شریک جنسی شما نیز باید همزمان با شما درمان شود.

*چه زمانی برای درمان عفونت های جنسی به پزشک مراجعه کنیم؟

عفونت جنسی ممکن است بدون هیچ نشانه ای بروز پیدا کند. اگر در معرض ابتلا به عفونت جنسی قرار دارید به پزشک مراجعه کنید.